Haar oma vertelt over de heerlijke dag die ze heeft gehad met opa. Al wandelend langs het water en de molen. Opa die weer eens wilde vissen en oma die toekeek. De prachtige bloesem die bloeide en het zonnetje dat scheen.
0 Comments
“Wat denk jij, wat zou dat nou allemaal gekost hebben, zo’n dag?”
Ze kijkt naar het journaal waarin een samenvatting van de troontrede wordt gegeven. Sinds ze beseft dat het leven van haar jongste zus eindig is, vliegen haar bloedsuikerwaarden alle kanten op.
“Kijk nou wie ik vond op de oprit?” Hij kijkt haar lachend aan wanneer we, via de achtertuin en de garage, hun keuken binnenlopen.
Zodra ik de woonkamer binnenstap, komen de tranen. Ik hang m’n jas over de stoel en ga naast haar op bed zitten. Ik sla een arm om haar heen en laat haar huilen.
Terwijl ik haar zorg bied, kijkt zij naar haar dochter die aan de andere zijde van het bed staat. Ik zie haar lippen bewegen, maar er komt geen geluid meer uit. Ze is stervende, maar haar blik is zo helder en liefdevol.
“Jou heb ik volgens mij nog niet eerder gezien.” Ik stel me aan haar voor. Ze blijft m’n hand vasthouden, terwijl ze vervolgt dat ze het niet zeker weet, omdat ze al op leeftijd is en weleens wat vergeet.
“Nu ben ik gelukkiger dan ooit. Ik voel me vrij.”
Ondanks dat ze gedeeltelijk afhankelijk is geworden van onze zorg, ervaart ze de laatste jaren meer vrijheid dan ze ooit gekend heeft. “Blijf doen wat je doet. Mede door jou voel ik me nog steeds mens en van waarde. Ook al voel ik dat het eindigt”, waren haar laatste woorden naar mij.
“Er zit geen verbetering in de situatie”, hoor ik haar zeggen. Er zijn momenten dat ze de onherroepelijke achteruitgang niet wil zien, dus is het aan mij om eerlijk te zijn.
|
AuteurIn haar werk als lichaamsgericht en energetisch therapeut en als complementair zorgverlener in de wijk schrijft Miranda over het belang van voelen, aandacht & contact bij angst, onrust en spanning. Categorieën
Alles
Archieven
Juni 2024
|