... Miranda KoremanOp 1 september 2008 kwam ik voor de 3e maal in mijn leven ziek thuis te zitten, dit maal langer en met verstrekkende gevolgen. Ongelukkig, ongezond, bang en ver verwijderd van mijn hart. Ik was 29 jaar. Dit kon toch niet de bedoeling van het leven zijn?
Wat wilde ik eigenlijk? Wie ben ik eigenlijk? Het enige wat ik wist is dat ik dit niet meer wilde! Ik weet als geen ander hoe het is om de verbinding met jezelf te verliezen. Ik weet als geen ander hoe het is om mentaal, emotioneel en fysiek volledig uit balans te zijn. Ik weet als geen ander hoe makkelijk het is je te verliezen in de 'buitenwereld'. Er is echter maar een oplossing en dat is te beginnen bij jezelf. De keuze te maken om je mentale, emotionele en/of fysieke gezondheid in eigen hand te nemen. Wat je achtergrond ook is en wat je ook allemaal hebt meegemaakt. Je hebt invloed op jezelf en je leven. Toeval bestaat niet en alles gebeurd met een reden. Dat is waar ik in geloof. Wat er ook gebeurd in je leven, alles heeft jou iets te vertellen en jij mag daar een les uit leren. Het is maar hoe je ernaar wilt kijken. Wanneer je ervoor kiest om ónder de oppervlakte te kijken, dan komt jouw uniekheid naar boven. Wat daar gevoeld wordt, wil geleefd worden!
|