Samen

Ze voelt zich misselijk. Dagelijks besluit ze of ze wil douchen of zich wil opfrissen aan de wastafel. Ze kiest inmiddels een week voor het laatste. Zo ook vandaag.

“Ik heb een ander voorstel. Wat als ik de stoel onder de douche zet, u alleen hoeft te zitten en ik alles overneem? Dan ervaart u de warmte van het water op uw huid en kunnen we uw haren wassen.”

Ze heeft inmiddels prachtig, kort, grijs haar. Het zijn nog niet haar lange, bruine krullen, maar er is serieus weer iets te reinigen naast de hoofdhuid. In het buurthuis, waar ze tot voor kort koffie schonk als vrijwilliger, herkenden sommigen haar niet meer met haar ‘korte koppie’.

Ze barst in tranen uit. Ze zegt niet veel en dat hoeft ook niet. In die paar keer dat ik nu bij haar kom, merk ik aan alles hoe graag ze zelfstandig wil zijn, het zelf wil doen. Ik ga bij haar op bed zitten en leg m’n handen op die van haar. “U hoeft het niet alleen te doen.”

Nog geen half jaar geleden kwam geheel onverwachts de diagnose: acute leukemie. Van een actief en sociaal leven naar een intensief behandeltraject. Wat op dit moment bestaat uit een week chemo injecties, drie weken rust, bloedprikken en repeat. Dit is de tweede keer. Nog elf te gaan. Als ze geluk heeft.

“Ik heb gisteravond nog moeten braken.” Ze heeft medicatie tegen de misselijkheid, maar daar krijgt ze weer obstipatie van. Gelukkig zijn er voldoende alternatieven om symptomen als dit te bestrijden.

“Houdt u van verse gemberthee?” vraag ik. Haar man neemt iedere ochtend een gemberbolletje voor zijn maag. Zij heeft er altijd wat om gelachen, maar ergens is haar nieuwsgierigheid gewekt. Gember is al duizenden jaren een waardevol en effectief supplement in de traditionele Chinese geneeskunde.

Ik stuur haar later op de dag nog een ziekenhuis publicatie met wat ze zelf kan doen tegen misselijkheid en braken bij chemotherapie. Tips en adviezen op het gebied van voeding en mondzorg, maar ook ontspanningsoefeningen, massage en muziek.

Ze is erg blij met het artikel. Op het gebied van voeding zet ze al lange tijd mooie stappen. Ze is zich bewust geworden van het belang van doseren. Niet te veel dingen op een dag, ook al heeft ze een ‘goede’ dag. De balans tussen inspanning en ontspanning.

Wat een cadeau als ik vandaag de volgende woorden ontvang: “… Met mij gaat het steeds beter. Ik kan al een half uur lopen. Mijn benen worden steeds sterker dus ik ga langzaam vooruit. De gemberthee heeft goed geholpen tegen de misselijkheid. Ik drink het ‘s morgens tot een paar dagen na de prikweek. Nogmaals bedankt. Ik vond het fijn om met jou kennisgemaakt te hebben…”

Een balans tussen reguliere en complementaire zorg kan een groot verschil maken in de beleving. Het mag elkaar aanvullen. Versterken. Dát is de kracht van samen. ❤️