Simpelweg gelukkig zijn

Een jongedame van 18 jaar die zojuist ontdekt heeft dat het vele reizen een overtuiging is van anderen over hoe mooi dat wel niet is, terwijl zij dit diep van binnen helemaal niet wil. Wat een wijsheid en wat een prachtig inzicht op deze leeftijd. Het hiervoor uit durven komen terwijl het overgrote deel van haar omgeving er anders over denkt… Daar is moed voor nodig!

Wat zijn ongewenst patronen in jouw leven?
Deze jongedame triggerde mij en liet me nadenken over de vele ‘sociaal maatschappelijke activiteiten’ die er bestaan en die de héle wereld leuk schijnt te vinden behalve ik. Dit zijn vaak dé momenten dat ik terugschiet in het ouderwetse please- en aanpassingsgedrag en ga twijfelen aan mezelf… Wil ik het stiekem toch wel?

Gelukkig heb ik het proces van herkennen, erkennen en accepteren als lifestyle omarmt, maar het is zo goed om met regelmaat te kijken naar je leven en of dit nog wel klopt met wie je écht bent en wat je écht wilt.
Het is vaak makkelijker om aan te geven wat je niet wilt in het leven en soms ook lekker om dit er gewoon eens uit te gooien. Gewoon, om het maar kwijt te zijn, te weten waarom en vooral om vervolgens te kunnen kijken naar wat je dan wél wilt, want dat is immers toch vele malen inspirerender!
​
Voorbeelden van ongewenste zaken in mijn leven zijn bijvoorbeeld het bezoeken van grote festivals, backpacken, grote mensenmassa’s, overvolle concertzalen, volgeplande vakanties, oppervlakkigheid, altijd alles ondernemen mét anderen maar ook dat anderen bepalen wat ik moet doen, me moeten verantwoorden voor mijn keuzes, wantrouwen, zelfveroordeling, me druk maken, emoties negeren en afwijzen en uit verbinding raken.

Helpt het mij? Nee, want als ik kijk naar het waarom achter wat ik niet wil, dan hoef ik niet ver te zoeken. Het houdt me namelijk weg van wat ik wel wil, van mijn dromen, van mijn wensen, mijn ambities. Omdat ik er ongelukkig van wordt, mezelf vastzet in oude patronen en structuren die niks bijdragen aan waar ik naartoe wil bewegen. Omdat het me stress oplevert en andere fysieke klachten en ongemakken. Alsof ik vastzit in mijn eigen gevangenis en de sleutel kwijt ben.

Hoe wil jij terugkijken op jouw leven?
Réne Froger zong het al eens 'Simpelweg gelukkig zijn', dat is wat ik in mijn leven wens, voor mezelf en voor anderen. Ik hou van intiem, 1-op-1, verdieping, uit eten, naar de film, borrelen, wijntje, terrasje, wandelen, de natuur, zon, zee, strand, citytrips (liefst fietsend), knuffelen met m’n lief, koken en nieuwe gerechten uitproberen, creatief zijn, schilderen, tuinieren, ont-wikkelen van mezelf, genieten van de kleine dingen, veldbloemen, mezelf zijn, vanuit mijn passie mensen en organisaties in beweging brengen, mijn eigen beweging volgen, mediteren, yoga, zelf bepalen hoe mijn dag eruit ziet, dromen verwezenlijken, tevreden zijn, in volledige acceptatie zijn met dat wat is en dit alles vanuit onvoorwaardelijke liefde & vertrouwen.

‘Leef! Alsof het je laatste dag is…’ galmt André jr door m’n hoofd. Ik wil vooral gelukkig zijn, tevreden en genieten van iedere dag. Ik hoef niet meer, groter, sneller of beter, al schreeuwt mijn boobytrap (ofwel ego) nog met grote regelmaat wat ik allemaal wel niet moet. Ik wil aan het einde van mijn leven kunnen terugkijken en kunnen zeggen dat ik iedere dag het beste uit mezelf en mijn leven gehaald heb, mezelf ontwikkeld heb, mensen heb mogen raken met mijn passie en simpelweg plezier heb gehad. Dat ik vanuit onvoorwaardelijke liefde & vertrouwen mijn leven heb geleefd in de eerste plaats voor mezelf (en nee, dat is niet egoïstisch), mijn hart heb gevolgd en simpelweg gelukkig was.

Hoe wil jij aan het einde van jouw leven terugkijken? Wat zijn de ongewenste zaken in jouw leven? En waarom zijn deze ongewenst voor jou? En lukt het je om deze om te zetten naar wat je dan wel wenst?