Never stop trying!

Deze afbeelding kwam ooit voorbij in een online training die ik volgde. Sindsdien staat dit in mijn geheugen gegrift. Ken jij ook momenten van onzekerheid, dat het vertrouwen weg dreigt te vallen of dat jij jouw doelen uit het oog verliest? ​

 Onwennig
Toen een vriendin me vanmorgen terug gaf me eigenlijk nog nooit zó gezien te hebben - waarmee ze doelde op mijn mooi betraande ogen en in volle openheid delen van mijn kwetsbaarheid op dat moment - realiseerde ik me dat ik een oude jas langzaam aan het uittrekken ben. De jas van ‘ik ben sterk en ik kan het allemaal wel alleen’. Omdat die jas mij niet langer dient. Ik mág kwetsbaar zijn, ik mág het niet weten, ik mág leren en ik mág mezelf de tijd en ruimte gunnen. En dat voelt onwennig. En onzeker. En af en toe ook stom. En dat is helemaal ok.

En ja, zeker wanneer dingen nieuw voor mij zijn - en dat zijn er nogal wat lately - is mijn egocentrale hard aan het werk. Dat kwetterende stemmetje wat maar door tettert over wat moet, hoort en zal. En door te voelen, te delen, terug te keren naar het andere bedrijf in mij - mijn hartcentrale - kom ik weer terug bij wie ik ben. Kom ik weer tot rust, zie ik weer waar ik naartoe wil bewegen en zet ik mijn stapjes. Hoe klein ze ook zijn.

Hulplijnen
Ik realiseer me dat ik mezelf nog vaak ‘voorwaardelijk’ vertrouw. Herken je dat? Als ik eerst dit doe, dan kan ik… Als ik eerst zus, dan mag ik... VERTROUWEN! ONVOORWAARDELIJK VERTROUWEN. In mezelf op de eerste plaats. Blijven gaan voor mijn dromen. Voor dat waar ik blij van word. Op mijn tempo. Op mijn eigen wijze.

En als ik het even niet meer weet, dan zijn er hulplijnen, want ik hoef het niet (meer) alleen te doen. Sterker nog, het mag samen. In verbinding. Exact dat wat ik mijn klanten en deelnemers, aan de momenteel draaiende online training Relax! - Rust in je hoofd en lijf 7-daagse, ook meegeef. In verbinding blijven met je lichaam, je aandacht richten op wat je wenst, delen en dankbaar zijn.

De afgelopen periode voel ik me intens dankbaar voor de mensen in mijn leven die mij onvoorwaardelijk steunen, supporten, inspireren en er gewoonweg ZIJN voor mij. Met wie ik kan delen, huilen en ontzettend kan lachen. Die mijn dromen zien, die het mij zelf laten doen en ervaren en die voor, naast en achter me staan. Onvoorwaardelijk.

Groeien stopt nooit
Iedere dag opnieuw ont-wikkel ik mezelf. En ja, dan ineens komen er oude thema’s omhoog. Ineens popt daar een oud patroon op. In een nieuwe situatie, in een ander jasje. En dat mag ik aankijken. Iedere keer opnieuw. Omdat groeien niet iets is wat stopt. Wat je ‘even’ doet in een weekend of een cursus. Nee, ook niet in een jaarprogramma, maar omdat het onderdeel mag zijn van jouw levenswijze. En ja, daar horen momenten als deze ook bij: kwetsbaar, onzeker, help!, paniek en chaos.

En iedere keer opnieuw wandel ik weer terug naar mijn hart. En voel ik ‘ik ben er weer!’ en vervolg ik mijn weg. Omdat ik niet alleen weet en voel dat jezelf ontwikkelen je brengt waar je wilt zijn, maar ik dit keer op keer zelf ervaar en zie in de praktijk.
​
En voor een ieder die net als ik momenten kent waarin je de handdoek in de ring wil gooien? Kijk dan nog maar eens goed naar deze afbeelding en remember: never stop trying!