De kracht van delen

Hoe leg je iemand uit wat de kracht van delen is? En vooral dat het niet eng is? Dat het juist veel kan opleveren wanneer je open bent? Om vervolgens onzekerheid los kunnen laten, te mogen worden wie je werkelijk bent en te stralen van binnenuit?

Het is iets wat ervaring vereist.
Een kwestie van doen en actie.

En laat dát nu nèt hetgeen zijn waar het vaak mis gaat.

Ik zal je meenemen in een deelgebied van mijn leven op het vlak van delen. In het begin van m’n online ontdekkingstocht en het volgen van inspiratiebronnen aldaar, reageerde ik nooit op wat er gepost werd. Ik las wat er geschreven werd en liet het binnenkomen. Dacht erover na, nam het mee de dag in. Later begon ik voorzichtig een duimpje of een hartje te geven, want jeetje, wat was er veel herkenning in die berichten! Het duurde echter een lange poos voor ik ging reageren, voor ik kon delen wat mij raakte of bezighield.

En dáár werd het voor mij interessant, want wat maakte dat ik niet reageerde?

Eerlijk?

Angst. Niet durven. Bang dat anderen uit mijn ‘netwerk’ dit zouden zien en dan vooral “wat denken anderen dan wel niet van mij?” Dus ik koos onbewust steeds voor de veilige weg. Zoals met veel keuzes in mijn leven. Niets mis mee zolang het je dient, maar het diende mij niet. Het hield mijn wereld klein en ik hield alles bij mezelf waardoor mijn hoofd alleen maar voller en drukker werd.

Later ging ik bij mijn favoriete - voor mij de meest inspirerende - mentor Leonie te Riet m’n ontdekkingstocht vervolgen. Ik ging online trainingen bij haar volgen, maar een review schrijven deed ik niet. “Dan zien mensen dat ik bij haar die training heb gevolgd.” En daar was ie weer. De angst. De angst om wat een ander daarvan zou denken of zou vinden. Schaamte. Dat ook. “Misschien denken mensen dan dat het niet goed met me gaat.” Echt hè, dat is wat ik dacht.

Want wat hebben we geleerd dat het ‘stoer’ is om rechtop te lopen met een brede glimlach. Om door te rennen en te zeggen dat het allemaal goed met je gaat. En wat zijn we gewend het vooral allemaal alleen te moeten doen. Toch?!

Terwijl je misschien gewoon even behoefte hebt aan oprechte aandacht, een luisterend oor, een arm om je heen en gewoon wilt zijn. Zonder oordeel. Zonder vergelijken. Zonder oplossing. Zonder analyse en beredenering. Gewoon raking wilt ervaren zonder het te willen “begrijpen”.

Dat is immers je geboorterecht. We zijn het alleen een beetje vergeten. En ik help je graag herinneren. Zoals ik mezelf ook iedere dag herinner aan dit recht. Omdat het mag. Ja, jij ook.
💖
Dus als je mij al een tijdje volgt - en ja, ik weet dat je dat doet ;-) - zou dit dan een moment kunnen zijn? Een moment van delen? Omdat het mogelijk zo herkenbaar is wat ik schrijf?

In the end hebben we namelijk meer gemeen met elkaar dan we denken. Er zijn meer overeenkomsten dan verschillen tussen mensen. Het is maar wat je wilt zien.

Delen = Helen.

Delen heeft mijn leven verrijkt. En nog steeds. Feel Connected. Je hoeft het niet alleen te doen.