Ik zie het bericht van je man binnenkomen. Ik registreer de woorden. Mijn hartslag versnelt. Ik leg de telefoon opzij en ga door met koken. Ik probeer mijn gevoel uit alle macht uit te schakelen. Ik stop met koken. Lees het bericht nog een keer. Leg de telefoon weer weg. Nee. Dit kan niet waar zijn.
Mijn overlevingsbrein staat aan. Ik stuur mijn oud collega een bericht. Alsof de tekst van je man nog niet helder genoeg was, knalt haar bevestiging er dubbel en dwars in. Het nieuwe jaar besloot jij je aardse leven te verruilen voor het hemelse, het zichtbare voor het onzichtbare. Ik begrijp dat het snel is gegaan en dat je niet meer naar het ziekenhuis wilde. Afgelopen week zoem je rond in mijn hoofd en in mijn hart. Langzaamaan durf ik mijn emoties weer toe te laten en woorden te geven aan mijn gevoel. Met een rits condoleance kaarten voor m’n neus, is de eerste waar mijn oog op valt er een met de tekst ‘Wat je in je hart bewaart, raak je nooit meer kwijt’. Deze woorden stonden ook op het kaartje dat ik jou heb gegeven, toen ik zestien maanden geleden de verpleeghuiszorg verruilde voor de thuiszorg. Nu stuur ik deze tekst naar je man. Deze zin klopt voor mij nog altijd. Ik heb van jou geleerd mijn eigen weg te gaan, mijn hart te volgen en zorg te dragen voor mezelf. Door je beroerte kon je niet meer praten, maar met oogcontact, aanraking en gebaren kon jij mij álles duidelijk maken. Je wees vaak eerst naar mijn hoofd en dan naar mijn borstgebied waarmee je zei “Denk eerst aan jezelf.” Ik zie de ander als spiegel. Alles wat ik in die ander zie, zit in essentie ook in mij. Dus kijk ik zo naar mijn leven dat anderen informatie naar mij terug spiegelen. Om mij iets te leren. En jij hebt mij precies datgene meegegeven waar jijzelf niet zo goed in was. En ik tot op dat moment ook niet. En af en toe nog niet. Een practice waar ik je nog dagelijks dankbaar voor ben. Helaas heb ik je uitvaart gemist, maar ik heb vernomen dat het een mooie afscheidsdienst is geweest waar de liefde voor jou van afspatten. Ik hoop dat jij als ster aan de hemel straalt, zoals je deed hier op aarde. Zodat ik af en toe nog een glimp van jou mag opvangen. En weer de liefde mag voelen die jij me hebt gegeven. Zoals alleen jij dat deed. Al wrijvend met jouw hand over mijn gezicht. Naast mijn praktijk aan huis, ben ik werkzaam binnen de thuiszorg. Ik deel regelmatig mijn ervaringen via blogs op mijn website, LinkedIn, Facebook en Instagram. Voor een holistische kijk op gezondheid en zorg. Voel je vrij om jouw beleving hieronder te delen ter lering en inspiratie, want zorgen doen we samen!
0 Comments
Your comment will be posted after it is approved.
Leave a Reply. |
AuteurIn haar werk als lichaamsgericht en energetisch therapeut en als complementair zorgverlener in de wijk schrijft Miranda over het belang van voelen, aandacht & contact bij angst, onrust en spanning. Categorieën
Alles
Archieven
Juni 2024
|