Terwijl de bomen hun blad verliezen, is voor hem de tijd aangebroken om het leven los te laten. Hij voert zichtbaar een innerlijke strijd. Dat spreek ik naar hem uit terwijl ik zijn handen vastpak. Hij lacht zwakjes. “Dat kan je wel zeggen. Dit is niet even gedaan.” Zijn ogen kijken dwars door me heen. Zijn oren horen mij nog. Begin dit jaar leerden we elkaar kennen vanwege wondzorg na een operatie aan de darmen. Deze ingreep ging helaas gepaard met slecht nieuws: kwaadaardige darmkanker met uitzaaiingen. Een prognose van 1 tot 1,5 jaar. Hij koos voor kwaliteit van leven, maar mentaal en emotioneel was het een zware klap. In februari namen we afscheid, maar begin deze maand belde zijn vriendin. Hij gaat nu heel snel achteruit.
Vanwege toenemende agitatie en achteruitgang is vier uur geleden medicatie via een infuus gestart. Wanneer ik de voordeur binnenstap, vertelt zijn vriendin dat hij heeft geslapen, maar onrustig is. Een uur geleden werd hij weer ‘wakker’. Ze is dankbaar dat ze nog even met hem heeft kunnen praten. “Hij zei dat hij van me houdt. Dat heeft me zó goed gedaan, zeker na de afgelopen dagen.” Het geloof speelt een grote rol in hun leven. Zij, opgegroeid met een vader als dominee, ziet sterven als een terugkeer naar de bron: licht, God, liefde – hoe je het ook wilt noemen. Hij daarentegen is opgevoed met een ander beeld. Boetedoening, zonden vergeven, angst voor de hel. Een moeder die hem van jongs af aan voorhield dat hij verdoemd was. Nu, op zijn sterfbed, komt die angst in alle hevigheid terug. Woorden. Ze kunnen je maken of breken. Verwarmen, verbinden en raken. Maar ook verblinden, schaden en verdelen. Vanaf het moment dat je wordt geboren tot het moment dat je deze aarde verlaat. Zijn vriendin vertelt hoe ze tegen hem praat. Hoe ze een boek leest over stervensbegeleiding. Hoe ze hem troost met beelden van rust. Hij hield van de natuur, dus beschrijft ze een plek waar het groen is, waar bloemen bloeien, waar liefde is. “Alsof God dit ooit voor hem gewild zou hebben. God is liefde. Dáár keert hij naar terug. Naar die bron. En dat blijf ik herhalen. In de hoop dat hij dat mag gaan voelen. En niet dat wat hem zijn hele leven is verteld.” Woorden. Ze dragen energie en kracht, met het vermogen om te helpen en te helen. Neem daarom je woorden regelmatig onder de loep. Luister. Denk na over wat je zegt tegen anderen, maar ook tegen jezelf. Want woorden doen ertoe. ❤️
0 Comments
Your comment will be posted after it is approved.
Leave a Reply. |
AuteurIn haar werk als lichaamsgericht en energetisch therapeut en als complementair zorgverlener in de wijk schrijft Miranda over het belang van voelen, aandacht & contact bij angst, onrust en spanning. Categorieën
Alles
Archieven
Juni 2024
|