|
Ik heb mijn voet nog niet over de drempel gezet of ze duwt me enthousiast de woonkamer in. Trots laat ze me alles zien: een oorkonde, kaarten, bloemen en zelfgemaakte cadeaus voor haar man. Hij is al bijna zijn hele leven vrijwilliger. Onlangs werd hij geëerd - een plek in het dorp draagt nu zijn naam. En hij stond in de krant. Terwijl ik de wond verzorg, een handeling die steeds minder nodig is, komt hij binnen.
Ik vraag hoe het voor hem is, nu hij afscheid heeft genomen van zijn vrijwilligerswerk. En hoe hij tot dat besluit is gekomen. “Vorig jaar. Toen we hoorden wat er aan de hand was, hebben we er samen over gesproken. Ik besloot meer thuis te willen zijn. En op een gegeven moment is het ook genoeg. We willen nog alles eruit halen wat erin zit.” Toen bleek dat zij ongeneeslijk ziek is. “Het doet wat met je, als je voelt dat je zo van betekenis bent geweest.” Tranen wellen op in zijn ogen. Kippenvel op mijn armen. Hij gaat zitten en vervolgt: “Ons leven is echt niet altijd gemakkelijk geweest… We hebben jarenlang geprobeerd kinderen te krijgen, maar dat lukte niet.” Ze vertellen over de lange weg die volgde, richting adoptie. Ik wist niet anders dan dat hun kinderen hun biologische kinderen waren. Dit verhaal is nieuw voor me. Ik luister - geraakt - naar hoe het voor hen is geweest. Aan het eind zeg ik ze gedag. We zien elkaar voorlopig niet, mijn vakantie komt eraan, en die van hen ook. Bij de deur geven we elkaar een handkus. Ik bedank hen. Voor de inspiratie die ze me geven om op deze wijze oud te willen worden. Om van betekenis te zijn voor een ander. Te kiezen voor wat écht belangrijk is. Positief te blijven. De blik vooruit. Maar bovenal: om jezelf waardevol te voelen. Niet alleen voor de ander, maar ook voor jezelf. Want dat eerste - betekenisvol zijn voor een ander - doen wij zorgverleners met twee vingers in de neus. Maar dat laatste? Dat vraagt bewustzijn. Innerlijk werk. Oefening. Om echt te vóelen dat je het waard bent. Dat je er gewoon mag zijn. En dat dat… al meer dan genoeg is. ❤️
0 Comments
Your comment will be posted after it is approved.
Leave a Reply. |
AuteurIn haar werk als complementair en energetisch zorgdeskundige schrijft Miranda over het belang van voelen, vertragen en opnieuw contact maken met jezelf. Ze deelt inzichten en praktijkverhalen die rust, verbinding en bewustzijn stimuleren — voor wie zorg geeft en zoekt naar balans en verdieping. Categorieën
Alles
Archieven
Augustus 2025
|
RSS-feed